Millet olarak zamkolik olduk çıktık. Ne tuhaf değil mi? Bu gerçeği; hepimiz, çarşıya pazara çıktığımızda bizzat yaşayarak görüyoruz. Bunun şakası, esprisi yok. Şu soruyu haykırarak soruyorum, “Nereye kadar sürecek bu ızdırap, ölene kadar mı?” Bugün aldığınız bir malı ertesi günü aynı fiyata alabiliyor musunuz? Bana öyle geliyor ki akşam başını yastığa koyan satıcı vicdanının muhasebesini değil malına ne kadar zam yapacağının hesabını yapıyor. Tamam bugün yaptın ama hergün veya gün aşırı da yapılmaz ki. Bunun bir orta yolu, oluru yok mu? Senden alış veriş yapan Müslüman değil mi? Lafa gelince senden Müslüman kimse yok öyle mi? İnsanlar, zamdan korkar hale gelmiş. Nasıl korkmasınlar ki, gün geçtikçe cebindeki paranın suyunu çektiğini görüyor. Gün gelecek evine ekmek götüremeyeceğinden korkuyor. Ailesinin ve çevresindekilerin yanında itibarsızlaşacağından ürküyor. Vatandaş; elinde avucunda ne varsa gidip markette, çarşı pazarda ne bulduysa alıp gelip evine istif yapıyor. Aşağı yukarı bütün evler mahalle dükkanına dönmüş durumda. Alınan bu ürünler olduğu gibi yerinde durmuyor ki. Kimi çürüyor, kiminin kullanım süreleri geçiyor. Böyle olunca da masraflar üçe, dörde, beşe katlanıyor. Çeşitli hastalıklar peyda oluyor. Sonuçta ülke ekonomisi zarar görmüyor mu? Alış veriş yapmasam da pazara çıkıp dolaşmayı severim. Pazar yerinde pazarcı teyzenin yanına vardım. Sordum; fasulye ne kadar, 80, domates 30, biber 40, bir bağ ot ne kadar dedim 10 lira dedi. “Geçen hafta sorduğumda fasulyeye 60, domatese 20, bibere 30, ot için ise 5 lira diyordun ne oldu da şimdi böyle zamlı satıyorsun” dedim. Ne cevap verse beğenirsiniz biliyor musunuz? “Her bi şeye her gün zam geliyor, herkes malına zam yaparken benim başım kel mi” demez mi? Her gün, üç mü yapsam beş mi diye düşünen zamkoliklere ülkemizde otoriteyi sağlayan en tepeden en aşağıya kadar yetkililer ne yapar acaba? İlçemizde kaymakamlık makamı, emniyet, belediye, malmüdürlüğü, vergi daireleri ne düşünüyorlar acaba? Vatandaşa açıklama yapmaları, bilgilendirmeleri gerekmez mi. İsteyen, aklına eseni yapmaya kalkarsa bu işin sonu nereye varır? Toplumu dengede tutan; sevgi, saygı, hoşgörü, yardımlaşma, kardeşlik, komşuluk gibi değerler bozulursa, anlamlarını yitirirse bundan herkesin zarar göreceği akıldan çıkarılmamalıdır.