Bizler okul yıllarımızda, hayata atılma aşamasında bir hayalle yaşardık; bir işim, bir evim ve bir arabam olsun yeter!.. Sonraları bu hayalleri aşama aşama gerçekleştirmek için vargücümüzle çalışırdık. Yıllar geçti, ortalama şartlarda çalışanlar bu hayallerini gerçekleştirdi. Bizler de şükür ki bu hayallerimize ömrümüz biterken ulaştık. Arada hayallerinin çok üzerinde varlık sahibi olanlar ve çeşitli etkenlerle karnını çok zor doyuranlar da oldu.  Güzeldi hayallere ulaşmak, güzeldi o günler. Gerçekten elinin emeğiyle, alnının teriyle ulaşılan hayallerin tadına doyum olmuyor. Çalmadan, hak yemeden, hukuka karşı çıkmadan erişmek çok önemli hayallere. Yoksa insan hele bir niyetini bozmaya görsün, yanlışı yapmak kadar kolay bir şey yok. Önemli olan hayat denen sınavı kendi gayretinle, şerefinle tamamlamak meziyet. Dedik ya, bizim hayallerimiz çalışmayla, çabalamayla, bir hedef koymayla gerçekleşebiliyordu. Doğrusu şu geçtiğimiz 20 yılda da bu olay daha da çok kolaylaşmıştı. Bir evi olan bir daha, vasat bir arabası olan daha iyi ikincisini almayı gerçekleştirebiliyordu. Doğrusu şu geçtiğimiz 20 yılda da bu olay daha da çok kolaylaşmıştı. Bir evi olan bir daha, vasat bir arabası olan daha iyi ikincisini almayı gerçekleştirebiliyordu. İnsanlar rahata, lükse, beleşçiliğe aşırı derecede alıştırıldı. Elbette ilk etapta baktığınızda güzel gibi. Ancak yanlış. Son derece yanlış. Zira şimdi ne oldu? Ortalıkta değişen fiyatları, durmayan zamları, aşırı artışları hepimiz görüyoruz. Bir markette bugün aldığımız bir ürünü, bir hafta veya en fazla iki hafta sonra aynı fiyata almamız mümkün değil, hatta mucize!... Neden oldu, niye durdurulamıyor, durdurulmak istenmiyor mu bilemiyorum. Ancak her şey zorlaştı. Hayat birçok insan için çekilmez hale geldi. Kavgalar, gürültüler oluyor, insanlar intihar ediyor. Nedendir, nasıldır bilinmez ama gidişat kötü... Hayallere dönecek olursak durum daha da kötü. İnsanlar artık iki üç haftada yiyebildiği et ya da tavuğu çocuklarına ayda bir yedirebilme hayallerine terfi etti. Bahsettiğimiz gibi artık araba almak, ev almak şimdi ulaşılması çok zor hayaller oldu. Daha 6 ay önce 300 binlere alınabilen bir daire 1 buçuklara doğru gidiyor. 200 bin liraya iyi bir araba sahibi olacak insanlar 1 milyona varan fiyatları ancak trene bakar gibi izliyor. Nereye gidiyoruz, bu nereye kadar sürecek. Sahip olduklarımız da yükselen arşa ulaşan masraflar karşısında elimizde tutabilecek miyiz? Öyle ya! Kömürü almakta güçlük çeken doğalgaza sahip olmaya çalışıyor, doğalgaza sahip olan sobaya dönmenin hesaplarını yapıyor. Ülkemizin yüzde doksanının şu durumda düğün yapıp evlenmekte, evlenip ev sahibi olmakta, ev sahibi olup araba almaktaki hedefleri gerçekten hayal. Tabi takıdan kollarını kaldıramayan gelinlere, bir yüzüğe milyon dolarlar veren zenginlere, hafta sonunu Avrupa’da geçiren sanatçılara falan sözümüz yok!...