Bu hafta 30 Ağustos Zafer Bayramı ve 31 Ağustos Banaz’ın Kurtuluşunu bir arada kutladık, iki defa gururlandık. Bu gurur dolu günlerin ardından bir de mutluluk dolu iki olayı hep birlikte yaşadık. Sevgili oğlumuz Yusuf ile kızımız Selma’nın düğününü hem Acıpayam’da hem Banaz’da iki defa yaptık, iki defa mutlu olduk. Kurtuluş Savaşı’nın son aşaması olan 26 Ağustos Büyük Taarruz’un ardından başlayan kanlı çarpışmalardan sonra 30 Ağutos’ta zafere ulaşıldı. Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşlarının bu büyük başarısıyla Anadolu’nun vatanseverleri büyük moral bularak adım adım düşmanı köylerinden, şehirlerinden, topraklarından attı. 31 Ağustos’ta Banaz Kaplangı köyünde yaşanan zorlu çarpışmaların ardından Yunan askerleri ilçemize doğru kaçmaya başladı. İslamköy civarında önüne gelen herkesi katlederek, evleri, bağları yakarak ilçemizden de kaçtılar. Bu büyük başarı 9 Eylül’de düşmanı denize dökerek son buldu. 100 yıllık destan, 1 asırlık efsane!... Türk milletinin şanlı tarihine altın harflerle yazılan bir başarı daha 30 Ağustos!... Bizler elbette Gazi Mustafa Kemal ve silah arkadaşlarının, adı bile hatırlanmayan; gazi olan, şehit olan gencecik gencecik Mehmetçiklerin, fedakar, cefakâr Anadolu insanının sayesinde bu gururu yaşıyoruz. Hepsine minnettarlığımızı iletiyoruz, hepsini rahmetle, duayla anıyorum. Rahat uyuyun ebedi istirahatgâhınızda!... Aylardır bir düğün telaşındaydık. Sevenlerimizin, eş-dost, akrabalarımızın katılımlarıyla, hayırlısıyla bu yorucu ama mutluluk veren telaşı atlattık. Elbette davetiye veremediğimiz, unuttuğumuz, ulaşamadığımız tanıdık ve dostlarımız oldu. Ancak gerçekten çok büyük gayret göstererek bu davetiye dağıtma işini yapmaya çalıştık, ancak bu kadarlığını başarabildik. İnanın Uşak’In, Banaz’ın bir başından bir başına sadece bir kişiye davetiye ulaştırabilmek için iki defa gittiğimiz oldu. Dar günde tam davetiyeleri dağıtırken yağmura yakalandığımız, aracımızın benzininin bittiği, motorun lastiğinin patladığı oldu. Size samimiyetle söylüyorum, düğün yapmanın en zor tarafı davetiye dağıtmak!... Yıllar yılı halkımıza sünnet, düğün ve mevlütleri için davetiye basmamıza rağmen bu işin bu kadar zor, eziyetli, meşakatlı olduğunu hiç aklıma getiremezdim. Allah düğün yapanlara yardım etsin, ediyor da zaten. Ancak davetiyesini de dağıtmaya, sevdiklerine ulaştırmaya ayrıca yardım etsin... Neyse ki çocuklarımızı baş-göz etmek, evlendirme olayını küçük aksaklıklara rağmen hallettik. Artık bundan sonra tek dileğimiz evlâtlarımızın mutluluğudur... Şu zorlu dönemde inşallah herkes düğününü-derneğini güzellikler içinde yapabilir, çocukları mutlu, huzurlu bir yuva kurarlar. Yaşamları boyunca birlikte mutlu bir biçimde yaşamlarını sürdürürler. Düğünlerde takı olayına, yapılan takıyı geri isteme gafletine düşenlere, düğüne katılmayı angarya görenlere yönelik düşünceleri içeren yazıyı da önümüzdeki günlerde sizinle paylaşmayı düşünüyorum. Tekrar tekrar düğün yapanlara kolaylıklar, yeni evlenen evlatlarımıza ve herkese sonsuz mutluluklar dilerim...