1830 yılından sonra Amerika, İstanbul'u merkez edinerek, Bursa, Kıbrıs, Beyrut, Kahire, Kandiya, Rodos, Trabzon, Selanik, Çanakale, Beyrut ve Halep'e atadıkları ticari temsilcileriyle Levant ticaretine girdi. Osmanlı idaresinden Osmanlı mahsullerini ihraç ve ithal etme iznini elde etti.
Osmanlı Arşivindeki bir belgede, Amerikan tacirlerinin satın aldığı Osmanlı emtiası sıralanmıştır. Bu liste incelendiğinde, genel olarak, bu emtianın canlı hayvan, deri ve kürkler, hububat, kereste, pamuklu ve ipekli mamuller olduğu görülür. Ankara, Kayseri, Tokat, İskilip bölgesinde üretilen cehri (boya sanayiinde kullanılan bir çeşit kök); Amasya, Ankara, Geyve ve Afyonkarahisar afyonu; Karaburun üzümü; Tire, Urla, Çeşme, Aydın, İstanköy ve Muğla'nın razakı üzümü; kuşüzümü; Halep, Tire, Şam ve Manisa alacası (pamuk bez); Kıbrıs ve Boğaz'ın ham pamuk ipliği; Ayvacık, Aydın, Uşak, Gediz ve Midilli'nin palamudu; Isparta ve Denizli'nin boğasısı (bir çeşit pamuklu dokuma), listede ilk sırada yer alır.
Ankara, Konya, Gerede ve Kastomonu tiftiği, tutkal, salep, tüm hayvanların derileri, Yörük çorabı, Drama ve Selanik çorabı, Filibe ve Pazarcık çorabı, Golos halısı, keten ipliği, Uşak halısı, zırnıh, Arap zamkı, Ankara'nın tiftik ipliği, İzmir'in beyaz pamuk ipliği, keten ipliği, Beypazarı, Kastamonu, Geyve, Manastır ve Alanya'nın pamuk ipliği, Uşak'ın kırmızı sahtiyanı, Kayseri sahtiyanı bu emtiayı izlemektedir.
Diğerleri şunlardır: siyah ve al sahtiyan, kara öküz, kara camız, geyik boynuzu, mastaki, gülyağı, Trablus ipek kuşağı, gök boya, fındık, Bursa peştamalı, Tunus fesi, Kıbrıs alacası, Tunus kuşağı, Kıbrıs yorgan yüzü, şilte, döşek ve sofra takımı, Kıbrıs gök boyası, Şam ve Halep kutnisi, Bağdat ve Basra kitresi, Van tiftiği, kereste, susam, peksimet, kalita, bastırma, sucuk, sığıreti, hububat, şalvar, yapağı, İslimiye abası, Vaşak, kurt, kunduz, çakal, kedi, sansar, kuzu, tilki kürkleri, kilim, Konya kaba gömleği, Mısır süpürgesi, Selanik keçesi, taraklar, Bursa mamulleri, çakmak taşı, kırmızı boyar, nal, kebe, demir çivi, Sakız pamuk ipliği, kebe, astar, beledi, safran, seccade, şal, gülbahar, Türkmen kilimi, kimyon, kirpas, güherçile, zeytinyağı, sabun, kendir, pirinç, kirpas, ceviz, meşin, mastaki arağı, keçiboynuzu, balık ağı, keten tohumu, yulaf, gömlek, meyanbalı, külçe bakır ve diğerleri.
Bu listeden görülüyor ki, Amerikan tacirlerinin Osmanlı topraklarından alıp götürdükleri emtia hem sayı olarak hem de çeşit olarak Osmanlı ülkesine soktuklarından kat kat fazladır.