Bu gün dersimiz spor, konumuz UŞAKSPOR…… 1967 yılında kurulup federe olan ve Türkiye futbol ligine 2. kümeden adım atan UŞAKSPOR bu gün içimizi sızlatan bir durumda bulunmaktadır. Nereden nereye geldiğimizi kısa kısa irdelemek istersek... AŞİGOLARIN “şanlı tarihimiz var” dediği bu 56 yıllık süreçte bir çok olaylara sahne olduk. Gah çıktık gah düştük ama onurumuzdan, şanlılığımızdan asla taviz vermemiştik. Gelin görün ki bu 56 yıllık uzun süreçte hiç bu kadar rencide olduğumuz, hiç bu kadar aciz olduğumuz durumlara asla düşmedik. Geçen yıl başlayan süreç bu yıl da pervasızca devam edince 15. haftaya gelindiği şu günlerde adımızdan söz ettirir olduk. Birinciyiz.. Ama sondan. Bu hallere nasıl düştüğümüzün cevabı herkesçe bilinse de çözüm için üretilen bir şeylerin olmadığını da görmekten son derece üzüntülüyüz. Evet; Uşakspor satıldı. Bu ilk değildi. Önceki yıllarda da böyle bir durum yaşanmış ve o günün yönetenleri kulübü UMPAŞ Holding’e devretmişlerdi. Onlar da takımı 22 futbolcu ile devralmışlardı. Ancak onlar UŞAKSPOR’u giderlerken üç forma ile bırakıp gitmişlerdi. Geçen yıl, “artık yapacağımız bir şey kalmadı” diyerek sattıkları kulüp kısa sürede perişan hale getirildi. Nedenlerini uzun uzadıya araştırsak sonu nerelere varır bilemeyiz ama hem UŞAK halkını ve hem de yıllardır UŞAKSPOR’a gönül veren AŞİGOLARI da üzüntüye gark ettiler. Elbette bunu yapanlar tarih içinde gereken dersleri ve gereken cevapları alırlar. 56 yıllık süreçte takımımız bir çok kereler küme düştü, bir çok kereler şampiyonluklar yaşadı. Kurulduğu günden bu yana bazı yıllar kısmen, bazı yıllar tam sezon neredeyse maçlarını izlerdim. Çok değerli hocalar ve çok değerli sporcular geldi geçti. Hepsi terlerini UŞAK için akıttılar. Zaman içinde bazı kaypakları da yok değildi. Onlarda yüzleri eğik gittiler. Ve hatta bazıları paralarının bir kısmını da alamadan gittiler.. Zaman içinde Fenerbahçe Sakaryaspor, Malatyaspor ve Samsunspor gibi o günlerin üst düzey takımlarını da misafir etmiştik. Milli olmuş sporcuları da bu statda izleme fırsatımız oldu. 6500 kişilik bu ufacık stadımızda çok olaylara şahit olduk. Kütahyaspor ile oynadığımız bir maçta ilginç enstanteneler yaşadık. Seyircilerin stada attıkları taşlar bitince sahadan seyircilere taşlar yağmaya başlamıştı. Nazilli ile olan rekabetimiz manşetlerde yer aldı. Karşıyaka’ya olan düşmanlığımız asla bitmedi. Yendik, yenildik, düştük, kalktık belki de liglerin ASANSÖR olan birkaç takımından biriydik. Ama satışa geldiğimiz en acı sezon bu sezon oldu. Düşüncelerinde neler var bilemiyorum ama takımı satın almalarındaki amaçlarının UŞAKSPOR’u iyi yerlere taşımak olduğu değilmiş diye düşünüyorum. Uşakspor’da görev almış onurlu sporcuların varlığı da yadsınamaz. Zamanın kelebeği ANADOL MUSTAFA’yı, Radyocu Mehmet’i, Adil’i, Rasim’i unutmak mümkün mü? Hele hele Uşak’ın öz evlatları ve yıllar içinde görev yapan onlarca UŞAKLI futbolcularımızı unutmak mümkün mü? Ama bu gün içimiz kan ağlayarak sanki sekerattayız gibi sonumuzu bekliyoruz. Yazık oluyor UŞAK’a ve UŞAKSPOR’a. Takımı satanlar ve şu an takıma sahip olanlar ağızlarını açıp tek söz söylemiyorlar, söyleyemiyorlar. Ara sıra UŞAK halkından destek istedikleri duyuluyor cılız bir sesle. Uşak halkı bu takıma yıllar yılı destek verdi. Sanayicisi, esnafı, sporla uzaktan yakından alakası olamayan insanlar bu takıma destek verdi.. Cebinde harçlığı olmayan Aşigolar deplasmanlara giderek bu takıma destek verdi. Sıcak soğuk demeden bu takıma destek verdi. Ama hepsini küstürdünüz.. Hepsini hor gördünüz. Bu takım bunları asla hak etmiyor. Yönetenlerden bazıları stadı satmaya kalkıştı, bazıları emlak paralarını bu takıma aktardı, bazıları trilyona varan harcamalar yaparak katkı sağladı. Ama gelinen son nokta 15 maç ve ligin dibine demir atmış bir UŞAKSPOR. İnanın her maç 4 golle döndüklerinde kahroluyoruz ya 1 veya 2 golle dönünce vallahi seviniyoruz. Dörtlenmedik diye... Böyle bir takım olur mu ya? Ne yapmalı?.. Önümüzde yerel seçimler var. Bazı siyasilerin konuyla ilgili görüş ve düşünüşleri olsa da bunların gerçekleşmesi zaman alacağından bu yıl artık bitmiş görünüyor. Bu takımı satın alan muhterem beyler kafalarını iki elin arasına alıp uzun uzadıya düşünmeli ve imana gelip bu takımı UŞALILARA teslim etmeli. Zararın neresinden dönerseniz kardır.. Bu takımı bu şartlarda sezon sonuna kadar götürmek kolay görünmüyor. Sporcular haklarını alamaz duruma gelir başınızı ağrıtır. Bu UŞAK iki ligi kaldıramaz diye basketbolü bir kenera attı şimdi de futbolu atmak üzere. Ama ilimiz küçük de olsa bir spor aktivitesini görmek ve pazarlarını hiç olmaya onunla geçirmek istiyor… Ey yöneten büyükler; Haydi bu duruma birlikte bir çözüm yaratın. Sekerattaki bu UŞAKSPOR’a can gelsin. Çok şey istemiyoruz, küçük bir el atmanız bile yeterli olacaktır. SPOR herkes için iyidir. Şehir için, ülke için ve de özellikle gençler için. Bunu bizlere çok görmeyin.