Son günlerde aşırı şekilde artan şehit haberleri yüreklerimizi dağlıyor. Nereden ve nasıl olursa olsun yitirilen bir can binlerce canı yakıyor, dağlıyor. Elbette “Şehitler Ölmez”. Ancak farkındaysanız artık “Şehitler Ölmez, Vatan Bölünmez” bile diyemiyoruz. Hatta “Kahrolsun PKK” demek bile nedense engellendi. Elbette şehitler ölmez. Ama ölen nedense hep fakir fukara çocukları. Üzülen garipler, mazlumlar oluyor. Hep derler ya, “neden ölenlerin içinde bir zenginin, bir üst düzey siyasetçinin çocuğu yok”. İşte bu yüzden “Şehitler Ölmez!...” Şehit olan zenginin çocuğu olsa, siyasetçinin ya da bir bakanın çocuğu olsa durum böyle olmaz. Bu kadar sessiz, kayıtsız kalınmaz. Şehitler ölmez tabii ki! Zira onun arkasından ağlayan anaların sesi duyulmaz, duyurulmaz. Çünkü ölenler fakir çocuklarıdır. Özellikle 15 Temmuz’dan bu tarafa artan hain saldırılara karşı niye önlem alınmıyor. Bir önlem alınıyor, mücadele ediliyorsa neden daha güçlü, daha kararlı ve daha ayrıntılı bir cevap verilmiyor. Bunlar belli, yardımcı olanlar belli, kamu kurumuna yerleştirilmiş terör örgütü yandaşları belli, destekleyen ülkeler belli. Peki “yerlerini değiştirerek ödüllendirileceklerine” niye görevden uzaklaştırılmıyorlar. Niye devletin paralarıyla devlete, halka silah çektiriliyorlar. Şehitler ölmez de, şehit eşleri, şehit ana-babaları ve şehit çocukları binlerce kez ölüyor, kahroluyor. Neden böyle oluyor. Neden oluyor ve hatta ne zamana kadar olacak?...