Otuz günlük bir oruç sürecinin ardından Ramazan bayramını da sakin ve rahat bir ortamda geçirdik. Bu yıl bayrama damga vuran konu maalesef ekonomik olumsuzluklar, her yeri kasıp kavuran zamlar oldu. Özellikle dar gelirli insanların elini kolunu bağlayan fiyat artışları bayramın tadını tatsızlığa çevirdi.   *     *     *     *     * . Yıllardan beri dini bayramlarda yapılan resmi protokol bayramlaşması pandemi döneminde yapılamadı. Bu bayramda olacağı düşünülen bayramlaşma da yapılmadı. Ancak arife günü ilçemizdeki bazı kurumlarda bayramlaşmaların ziyaretler kapsamında yapıldığı gözlendi.   *     *     *     *     * . Bayram tatilinin iki gün uzatılmaması olayı ilk defa olumsuz olarak karşılandı. Her bayramda tatil süresini bir şekilde uzatan yöneticilerimiz bu bayramda perşembe ve cuma gününü tatil kapsamına almadı. Oysa uzun zamandır bayramlaşmanın bile yapılamadığı pandemi koşullarından sonra ilk defa insanlar hısım akrabalarıyla doyasıya bayram kutlayacaklardı. Her seferinde bu tatiller “sadece memurlara yarıyor” diye eleştirdiğim tatilin uzatılmasını belki de ilk defa olumlu karşılayacaktım...   *     *     *     *     * . Bayramın hemen sonrasında “Anneler Günü”nü kutladık. Anneleri sağ olanlara ne mutlu. Kendilerini bir öpücükle mutlu eden anneler ve varlığında çok kıymetlerini bilemeyen evlatlar... Aslında anneler bir günde hatırlanacak, anılacak varlıklar değillerdir. Ama belirttiğim gibi yanıbaşımızda olduklarında da ne yazık ki kıymetini bilemediklerimizdendir. Oysa yaşamları boyunca hiç tereddüt etmeden saçlarını süpürge eden analara karşılık, saçının bir tek telini bile feda edemeyecek evlatların varlığı da kocaman bir gerçektir. Genel olarak değerlendirildiğinde anne yaşadığı sürece çocukları için anadır. Bir ata için evlat; ne kadar büyüse de, ne kadar yaşlansa da ömrü boyunca çocuktur. Bu sebeple her ne olursa olsun annelerimizin kıymetini onlar sağ iken, yanıbaşımızda iken bilmektir evlatlık. Onlar gittikten sonra gösterilecek sevgi, saygı göstermelik, sahte bir sevgidir, eskilerin diliyle ebene selam söylemektir. Boşa söylenmiş bir söz değildir, “Cennet anaların ayakları altındadır” sözü. Anaya babaya saygı ve sevgiyi eksik etmediğimiz, onların hayır dualarını aldığımız sürece sırtımız asla yere gelmez...