Uzun zamandan beri milli duygularımızın insanlarımıza yansıdığı bir bayramı ilk defa kutladık. Özlemişiz... Bu 23 Nisan bayramını daha bir coşkuyla kutladık. Programda olağan dışı bir gösteri falan olmamasına rağmen halkın katılımı ve coşkusu dikkatlerden kaçmadı. Yani gerçekten de özlemişiz. Her yanımızı saran düşman işgalinden kurtaran büyük önder Mustafa Kemal Atatürk bu bayramı çocuklarımıza armağan etti. Dünyanın ilk ve tek çocuk bayramı olan bu gün, aynı zamanda ulusal egemenliğin simgesi olmuştur. 23 Nisan'ı çocuklara armağan eden bu büyük insana ne kadar minnet duysak azdır. Diğer ülke çocuklarının imrenerek baktığı, özendiği, hatta kıskandığı 23 Nisanları neden daha da geniş kapsamlı kutlamıyoruz. Neden milli bayramlarımızı kutlamaya kısıtlama getiriyorlar, anlamak, çözmek imkansız. Ancak bu 23 Nisan'da gördük ki çocuklarımız da, milletimiz de bu gururu yaşamamızı özlemiş. Bu onuru, bu coşkuyu soğutmaya, Cumhuriyet aşkını küllendirmeye, soğutmaya kalkmak boşuna bir çabadır. Atatürk'ün çocukları her zaman oyolunda ilerlemeye devam edecektir. Bu sene Kaymakamlığımız öncülüğünde İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü'nün girişimleriyle yeniden yaşatılan bir gelenek memnuniyetle karşılandı. Öğrencilerimizi, çocuklarımızı makam koltuklarına oturarak onların düşünce ve duygularıyla o makamda neler yapmak istemelerini görmek, öğrenmek idarecilerimizin de ufkunu genişletmektedir. Onun için bu güzel olayın devam ettirilmesi güzel olacaktır. Aslında bir okurumuzun önerisini de değerlendirmek güzel olur diye düşünüyorum. Makam koltuklarına öğrencilerin oturduğu mülki amir ve idarecilerimizin de o öğrencinin öğrenim gördüğü sınıfta, oturduğu sıralarda birkaç ders görmesi, kendisini öğrencinin yerine koyarak empati yapması güzel olmaz mıydı? Bunlar tabii ki şahsi düşünce ve önerilerdir. Konuyla ilgili başka bir öneri ise milli bayramlara okullarımızdaki bazı öğrenciler değil de tüm öğrencilerimizin katılımının sağlanması gerekmektedir. Öğrencilerin bir kısmı bayrama dahi olurken çoğunluğunun etkinlikler dışında kalması bir kopukluk meydana getirmektedir.   SAYGI!   23 Nisan kutlamalarındaki saygı duruşu ve İstiklal Marşı’nın okunmasında onca insan şehitlerine, bayrağına, vatanına, milletine ve milli marşına saygısı gereği ayağa kalkarken sadece üç-beş kişinin ayağa kalkmadığına şahit olduk. Bunun sebebini gerçekten merak ettim. Hatta kendilerine gidip bu hareketin sebebini sormak istedim. Ancak çevremdekiler buna gerek olmadığını söylediklerinde vazgeçtim. Yalnız yine de içimde kaldı. Şayet bu satırlar kendilerine ulaşırsa, kendilerinin saygı duruşunda ve İstiklal Marşı okunurken neden ayağa kalkmadıklarını açıklayabilirlerse sizlerle paylaşacağımı belirtmek isterim.