Şu günlerde pastırma yazını yaşıyoruz. Fakire fukaraya artık kışa hazırlan uyarısı adeta. Bizler ağustosun sıcağında yanıp kavrulurken bu kadar çekmedik. Zira kasım bizi kasıp kavurmaya başladı. Ufak ufak başlayan ZAM furyası öyle bir finişe geçti ki artık yakalamak mümkün değil. İğneden ipliğe aklınıza ne gelirse hepsini ZAMLADIK. Zam yapılmayan bir şey görmek mümkün değil. Görsek bile donup kalıyoruz. “Aaaa! sen zam yapmadın mı?”... Geçmişte bazı yönetenlerimiz ZAM kelimesinin fazla antipatik olması nedeniyle fiyat ayarlaması diyerek işi hafifletiyorlardı. Fiyat ayarlaması ya da ZAM adı ne olursa olsun bizleri kasıp kavurdu. Aklıma geliveren şu anektot var. Bir içecek firması fiyatını artırmıştı. Sosyal medyadan ve basından “uyarılar” yapıldı “sakın içmeyin”. Ve insanlarımız bu uyarıya uyarak içmekten belli süre vazgeçtiler. O firma geri adım atarak fiyatlarını geri çekti. Şimdi biz aynı şekli düşünsek ne olacak. Hangi birinden vazgeçeceğiz. Elektrikten mi, doğalgazdan mı yoksa akaryakıttan mı. Yaşamımız bu üçgen içinde dönüp dolaşıyor. Varlığımızı devam ettirmek için önceden hava-su ekmek derdik şimdi elektrik-doğalgaz-akaryakıt diyoruz. Bunlardan vazgeçmemiz mümkün değil. Olsa bile mağara yaşamına dönmemiz gerekiyor. O da olmayacağına göre yapılanlara katlanacağız. Pandemi hala etkisini sürdürüyor ve hem ülkemiz hem de dünya bu etkiden oldukça sert etkilendi. Zararlar had safhada. Binlerce işyeri kapandı, binlerce insan işsiz kaldı. Gelişmiş ülkelerin hükümetleri imkanları ölçüsünde insanlara yardım paketleri sundular. Bizde de yapıldı. Ne var ki yapılanlar yeterli olmadığından mağduriyetlerde sürdü. Gelen zam furyası bir bakıma bunun getirdiği aksilikler sonucu gündemde. Ücretler maaşlar yıllık artışlara bağlı olarak düzenleniyor. Ama hızla artan zam furyasına ayak uyduramayınca insanlar yokluk-açlık ve sefaletle mücadele etmek zorunda kaldılar. Peki hiç zam yapmasak fiyatlar aynı kalsa, ücretler aynı kalsa olamaz mıydı. Hiç olmaya ağzımıza ZAM kelimesini almayabilirdik. ZAM yaparak ülkeyi yönetmek bence uygun bir yönetim şekli değil. ZAM’ların yapılmaması için yediden yetmişe tüm insanlarımızın üretime yönelmeleri, yönetenlerinde bunu teşvik etmeleri en akılcı davranıştır. Elde avuçta ne varsa satıp savuşturmak ve oradan geleceklerle hayatı devam ettirmek doğru olmasa gerek. Hani hazıra dağ dayanmamış derler ya. Bakarsınız bir gün satılacak bir şey kalmayabilir. Hükümetimiz zamlar ve fahiş fiyatlarla mücadeleye başladı. İnsanlarımıza “aşırı fiyat artışı yapan marketleri şikayet edin” diyerek ön ayak oldu. Ancak yukarıda bahsettiğimiz muhteşem üçlünün artışlarını hükümet kaynakları yapıyor. Onları kime şikayet etmeliyiz. Başını alıp nereye kadar gideceği belli olmayan döviz kurları hangi noktada duracak bilinmez. Birilerinin dediği gibi üç liradan alıp beş liradan satmayı zaten dar gelirli beceremez. Onu becerse becerse varlıklı kesim yapabilir. Evet pastırma yazı da bitecek ve yönetenlerimizin baştan sona seferberlik başlatması, herkesin her şeyde iktisat yapması ve aşırıdan sakınması için önlemler alması sanırım en hızlı yapmamız gerekenlerin başındadır. İsraftan kaçınmalıyız, ekonomik yaşamaya belli süre özen göstermeliyiz. Yoksa sonumuz çok istenilen şekilde olmayabilir. Bu saatten sonra zamları geri alın ya da fiyatları düşürün demek mümkün değil. Vatandaş olarak bizler zorunlu ihtiyaçlar dışında tüketimi kısıtlamamız doğru olur. Az su kullanmak, az elektrik yakmak, az akaryakıt kullanmak gibi önlemleri kendimiz almalıyız. Zorunlu olmadıkça bazı aktivitelerimizden vazgeçmeliyiz. Ne yazık ki şartlar böyle. Bu arada AŞI’dan söz etmeden geçmek olmaz. Yediden yetmişe her kesimin aşı olması, olmayanların bu pandemi sürecinin devamına katkı sağladıkları gerçeği ortadayken hala AŞI’ya karşı çıkanların bulunduğunu bilmek bana acı veriyor. O nedenle Haydi AŞIYA diyorum. Hem sağlık hem de ekonomik yönden çok önemlidir. Geçen hafta ilçemizin sevilen simalarından Eczacı Ali Hikmet GÜLMEZ’i yitirdik. Ufacık boyu gayet şirin huyu ile yıllarca bizlere hizmet verdiler karı-koca. Emeklerini yadırgayamayız. Rahmetler olsun, yıldızlar yoldaşı olsun. Ailesinin ve sevenlerinin başı sağ olsun. Ailesine ve ayrıca babası emekli yurt müdürü saygıdeğer Yusuf GÜLMEZ öğretmene de başsağlığı ve sabırlar diliyorum. Muhteşem bir hafızaya sahip Yusuf öğretmen benim eşimin, kayın biraderlerimin yetiştirme yurdu döneminden öğretmenidir. Her görüştüğümüzde ismen onlara selam iletmemi söyler. Hayranlığımı bir kez daha belirterek acısını paylaşmak isterim. Sonuç olarak olan oluyor ve hayat devam ediyor. Bu kasvetli günlerde birlik, beraberlik ve huzur içinde yaşayabilmemiz için insanlarımızın birey olarak üzerine düşenleri harfi harfine yapmaları gerekmektedir. Hayat acımasız en ufak hatayı kabul etmiyor biliyorsunuz. Sağlıklı ve huzurlu bir yaşamınız olsun.