Bu yıl 98. yıldönümünü kutladık Cumhuriyetin. Üçbeş yıldır çeşitli sebeplerle tören yapılamayışı sebebiyle halkın katılımı oldukça yüksek oldu. Aynı zamanda cumaya rastgelen 29 Ekim Cumhuriyet Bayramı, camilerde de anlatılır, cumhuriyetin ne güzel bir fazilet olduğu, bu güzel yönetim şekli sayesinde öğretmenlerin de, imamların da bu güzel ülkede özgür bir şekilde yaşayabildikleri anlatılır diye düşünüldü. Ama olmadı, diyanet her zamanki gibi Atatürk’ü anmaktan imtina etti. Koskoca 52 haftada bula bula 29 Ekim cuma gününü buldu yaşlılara saygı konusunu. Zira birşey diyecek olursanız, siz yaşlılara saygı duymuyor musunuz diyecekler. Doğrudan hedef olmamak için en sonunda kocaman bir dosya kağıdının içinde yer alan küçük bir bölümde Cumhuriyet Bayramı konusu anımsatıldı (!). Şöyle denildi : Aziz Müslümanlar! Bugün Cumhuriyetimizin ilanının 98. yıl dönümü. Bu vesileyle şanlı kurtuluş mücadelemizde canlarıyla, kanlarıyla bu toprakları savunan ve vatanımızı bize emanet eden aziz şehitlerimizi, kahraman gazilerimizi ve devlet büyüklerimizi rahmet ve minnetle yâd ediyoruz. Yüce Rabbimiz kıyamete kadar bu mukaddes vatanda birlik ve beraberliğimizi, huzur ve kardeşliğimizi daim eylesin. Bunun üzerine vatandaşlar da; “CUMHURİYETİ KİM KURDU?” diye soruyor. Bir ülkeyi yok olmaktan kurtarıyor. Onca kötü ortama rağmen, sınırlı imkanlarla bir devlet kuruyor. Ve en önemlisi Mustafa Kemal Atatürk’ün direktifleriyle kurulan bir Diyanet İşleri’nin koltuğunda, onun kurduğu cumhuriyetin tüm olanaklarından yararlanıyorsun ve onun adını anmamak için 40 takla atıyorsun. Bunun izahı nedir biliyor musunuz? Valla çok şey yazılması gerekiyor. Hatta çok sert bir üslupla, çekinmeden. Ancak gazeteci Fatih Altaylı bile içinde bulunduğumuz durumu net bir şekilde açıklamış. "Diyanet İşleri ve başkanlık koltuğunu kirleten zat hakkındaki düşündüklerimi yazarsam çok büyük tazminat öder ve hapse girerim" ifadelerini kullanan Altaylı, "Ama siz içimden geçenleri anlarsınız" diye yazdı. Onun bile böyle yazdığı bir ortamda artık yorumu sizlere bırakıyorum.     GÜLE GÜLE HİKMET ABİ...   Çoook uzun şeylerin ona da yazılması lazım. Ama bazen yürek burkuluyor, dil tutuluyor. İlçemizin örnek bir kişiliğe sahip en eski eczacısı Hikmet Abi, Ali Hikmet Gülmez’i 29 Ekim günü kaybettik.  Uzun yıllardır tanıyoruz onu. Benim gibi herkeste iyi tanır. Yaşamı boyunca mütevazi, prensipli ve saygın davranışı herkesin dikkatini çekmiştir. Son zamanlarını talihsizliklerle boğuşarak geçiren ender kişiliğe sahip mütevazi insanın prensipleri siyasette de ayrı bir yere sahipti. Evet, elbette sonunda hepimiz gideceğiz. Ama arkamızdan iyiliklerle, güzelliklerle anılmak bence yaşamın gayesidir. Böyle bir insanı kaybetmenin üzüntüsünü yaşıyoruz.  Güle güle Hikmet abi, mekanın cennet olsun.