Önceden köy bakkallarımız vardı. Uzun yıllar bakkal olarak kalıp bakkal olarak hizmet verdiler. Zaman geçtikçe ihtiyaçlar arttıkça bakkallar markete, marketler AVM’lere, bunlar hiper marketlere, onlar da ülke ve uluslararası bazda zincir mağazalara dönüştü. Bu arada bakkallar yok oldu, marketler de olanca gücüyle yaşam savaşına girdiler. Hepimiz yaşayarak görmekteyiz, hızla ilerleyen zamanda nelerin değiştiğini. İlçemizde bile ulusal bazda 7-8, yerel bazda 6 civarında alışveriş merkezi hizmet veriyor. Aslında hep savunduğumuz yerel marketlerimizi, kendi esnafımızı kollayıp yaşatmak için buralardan alışveriş etmemizdir. Ancak büyük mağazaların yaptıkları ucuzluklar, başlattıkları kampanyalar cazibesi karşısında herkesi etkisi altına almaktadır. Yerel işletmelerimize fiyatlarının yüksek olduğunu belirtince savunması karşısında haklılığını kabul etmek zorundayız. Zira ülke çapında 8 bin marketi olan bir işletme kampanya yapsa ve bir mağazaya en az 2 ürün gönderse 16 bin ürün yapıyor. Oysa küçük bir marketçi bu üründen alsa alsa 10 tane alabilmektedir. Haliyle bir üreticiye gittiğinizde 10 ürün alacağım demekle 16 bin ürün alacağım demenin farkını hesap edin artık. Dolayısı ile adamlar alırken çok kazanıp satarken az kazanarak daha da büyüme çabasına girmektedirler. Bunlar ticaretin farklı şifreleridir. Haliyle gelişen dünyada küçüklerin yok olması ve ezilmesi kaçınılmaz bir durumdur. Şimdi asıl konumuza gelelim. Dünyada her nedense “kara” diye, “kara cuma” diye başlatılan indirim günlerinin bizlerde adını değiştirerek daha çok kazanma girişimine ortak olduk. Bu durumun bizlerdeki adı, Şahane Cuma, Muhteşem Cuma, Efsane Cuma, Var Var İndirimleri, Çok Çok İndirimleri, Yok Yok İndirimleri olarak, 50 İndirim, 60 İndirim, 70 Şok Ucuzluk adı altında farklı boyutlara ulaşmış durumda. Oysa ürünlerin bir çoğuna baktığımızda gerçekten indirim olmadığı, etiketlerin yükseltilerek indirim uygulandığını, aslında 70 indirimde bile ancak 10 gibi bir indirimin gerçekleştiği belirtiliyor. Bakınız, bu ekonomik şartlarda onlar da istedikleri satışlara ulaşamamaktadırlar. İlçemizdeki kampanya yapan, indirim uygulayan marketçilerle yaptığımız görüşmelerde şu şartlarda insanların giyim kuşamda, çanak çömlekte değil, sadece temel ihtiyaç maddeleri ve gıda ürünlerindeki indirimlerden faydalandıkları ifade edildi. Yaşam şartları çok ağırlaştı. Yönetenlere “karnımızı zor doyuruyoruz, geçinmekte güçlük çekiyoruz” demek suç haline geldi. Her nedense enflasyon 11 çıkıyor ama bir ayçiçek yağındaki artış ellileri geçmiş. Döviz zirveyi ulaştı, akaryakıt, doğalgaz, elektrik habire zamlanıyor ama enflasyon 11... Asgari ücret ne olur diye bahisler oynanırken kendilerinin maaşını 3 asgari ücret kadar artırıyor, emekliyi, çalışanı 50-100 lira artışla avutuyorlar. Sonra da geçinemiyoruz” diyenleri nankörlük yapmakla suçluyorlar. Enflasyon 11, Ekonomide Avrupa Birincisiyiz, Kişibaşı Milli Gelirimiz 10 bin Dolar, Şahlanıyoruz... Tabii “EFSANE YALAN” sadece alışverişte olmuyor...