Siz ne kadar çabalarsanız çabalayın eğitimsiz bir şey olmuyor. Zaten hep diyoruz ya, “Eğitim Şart”... Ortalık cıvıl cıvıl. Ailenizle, çocuklarınızla çıkıyorsunuz gezmeye. Moraliniz de gayet düzgün. Ama 5 dakika sonra bir kalabalığın yanından geçerken çoğu zaman gençler, başlıyorlar fütursuzca, dengesizce küfürle muhabbete. Sanırsın kavga var, sanırsın memleketi kurtaracak kadar önemli bir mesele var. Alt tarafı ya maç muhabbeti, ya da yolda yürürken önünden geçen karınca. Yahu kardeşim muhabbetini yap, derdini anlat, ya da gevezeliğinden kalma da NİYE KÜFÜRLÜ konuşuyorsun. Niye el-gün demeden, çoluk-çocuk demeden, aile-bayan demeden meydanı boş zandedip küfürü basıyorsun. Hiç mi utanman yok, hiç mi edebin yok. Sen aynı şekilde ailen ile, annen ya da eşin veya çocuğunla giderken aynı şekilde üç-beş zibidi küfürlü şekilde bağırarak yanından geçse rahatsız olmaz mısın? Ya kendine gel, Allah’tan kork, kuldan utan. Ya da terbiyeni takın edepsizliğini ortaya serme. Bu kötü davranışın bir gün gelir sana pahalıya malolur. Sokakta küfürlü konuşanlara, çoluk çocuk demeden terbiyesizce davrananlara tepkinizi gösterin...