Roman, hikaye, müzik, resim, şiir gibi edebiyat türlerinde yazılmış öyle güzel eserler vardır ki insanı adeta mest eder. Ruhlara haz verir; belki acı da verebilir. Bu eserler, okuyucunun ruhunu genişletir, hayat felsefesini değiştirir. Ben bu hayatı boşa çiğnemişim dedirtir. İşte Bedirhan Gökçe’den böyle bir şiir :   BABA ANNEME İYİ BAK   Benden sana evlat vasiyetidir / Baba anneme iyi bak Akşam, büyük bir heyecanla / Televizyon izlerken sen Şöyle gözünün ucuyla bir kez anneme bak / Yaşanmışlıkları göreceksin O çocuksu bakışlarında / Yaşattıklarını, yaşatamadıklarını Sana adanmış koskocaman bir / Ömrü göreceksin bakışlarında Akşamları geç geldiğinde boğazına / Dizilen yiyemediği lokmaları göreceksin Sen, kızmayasın diye uyurken / Komşulara gidişlerini, Bizim ağzımızı kapatmalarını / Yüreğinin ağzına geldiği Zamanları göreceksin / Baba, anneme iyi bak. Baba, anneme iyi bak / “Hanım, ben gidiyorum” dediğinde Sen merdivenleri inene kadar /Ardından bakakalan insana. Bir kez durup merdivenin / Beşinci basamağında sen de bak Gözlerinde, sen daha gitmeden seni / Özleyen bir kadın göreceksin. Sokakta gördüğün arkadaşına sarıldığın / Gibi bir kez sarıl ona baba Sıkıca, sevgiyle… Saatlerini harcadığın / Kahve sandalyesinde Yudumlarken bardağından çayını / Hiçbirinin tadının annemin Çayının tadına benzemediğini fark ederek / Evde, senin için yapmanın Telaşında olan o kadını düşün / Koyarak üç beş kuruş, yarım Bıraktığın bardağın yanına / En hızlı adımlarınla koş baba Bırak kahveyi, orda burda eğlenmeden / Oyalanmadan koşarak evine gel baba Seni terk eden annen gibi / Ardından bıçaklayan dost Sandığın arkadaşların gibi / Senin kıymetini bilmeyen Evlatların gibi değil. / Ne zaman düşsen canın acımasın diye Düştüğün yere çimen olan / Her bayramda senin elini “Evimin direği”diyerek / Öpen o kadına iyi bak baba… Ne kadar usulca çıksan da merdivenleri / Senin geldiğini daha ilk Basamakta anlayan kadına / Yüzün asıksa, mutfağında sessizce Ağlayan,ama sana soğanın ne kadar / Acı olduğunu söyleyen kadına, Sen hastaneye yattığında / Ağlarken uyuyan, uyanınca ağlayan “Bu ev, çok büyük geldi bana”/ Diyen anama iyi bak baba… Onun gözlerinde sana adanmış / Koskocaman bir ömür göreceksin. Sarıl şu güzel günde boynuna / Kim ne der diye düşünme baba O kadın, benim annem / Ve de ki ona “Siyah saçlarımın terk ettiği / Yıllardan geriye, bir tek sen kaldın Ve ben /Bir tek sana kaldım hanım / Bir tek sana kaldım” Anneme iyi bak baba…/ Anneme iyi bak.          Necati ERTUĞRUL