Önceden bir kaç defa trafikteki problemleri buradan anlatmaya çalışmıştım. Trafiğe çıktığımızda yollarda olmaması gereken hareketleri gördüğümde, “bu kadarda olamaz” diyorum ama maalesef kimse hiç bir şey yapamıyor, kimse hata yapanlara müdahale yapmıyor. Her yerde, her şeyde olduğu gibi trafikte de "bir şey olmaz, ben dikkat ederim ne olacak ya iki adım yer” mantığı hakim durumda. Dün bir anne 3-4 yaşlarında çocuğu kucağında, çocuk  direksiyona yapışmış, anne önünü görmek için çocuğun yan tarafına eğiliyor, ara sokaktan ana yola girecekler, araba durduğu halde çocuk direksiyonu oynatıyor. Eğer yolda önüne bir insan çıksa veya bir kedi köpek, tavuk çıksa o zaman ani fren yaptığında hiç bir emniyet tedbiri olmadan ilerleyen bu arabada, ayakta olarak direksiyonu tutan bu çocuğu hangi tehlikenin beklediğini bilmiyor musunuz?. Ne güzel, mantığa bakar mısın, "çekirdekten yetiştiriyorum". Aklı başında hiç kimse bu yaşlarda çocuğu araba hareket halindeyken direksiyon hakimiyetini vermez, her ne kadar kendisi direksiyonu tutsa da... Son günlerde dikkatimi çeken en az üç dört araba ve de trafiğin en yoğun olduğu saatlerde. Çocuklarla direksiyonu paylaşarak yollarda hareket ediyorlardı. Aman Allahım bu ne! Bu kadar aymazlık, bu ne kadar sorumsuzluk, bu ne kadar vurdum duymazlık, bu ne kadar cahillik, bu ne kadar saygısızlık, bu ne kadar kuralsızlık, bu ne  kadar görgüsüzlük, bu ne kadar laçkalık... Trafik kuralları niçin var? Trafik kuralları, kaideleri insanların güvenliği için değil mi? O zaman neden kurallara göre hareket edilmiyor da kendi mantığına göre trafikte hareket ediyorsunuz? Karşıdaki insanların haklarını ihlal ediyordunuz, trafikteki diğer sürücüleri tehlikeye atıyorsunuz. Artık trafikteki sürücülerin, “herkes bana saygı gösterecek, niye dikkat etmiyorsun, önüne baksana” mantığından vazgeçip,  diğer sürücülerinde en az "Onun kadar hakkı olduğunu, herkesin aynı saygıyı görmesi gerektiğini bilmeleri lazım”. Bir araç sürücüsünün şu sözleri toplumun nereye geldiğinin açık delili... Arabanın kapısının yanından çıkardığı meşe odununu eline alıp, "Bir şey olduğunda ÖNCE VURACAKSIN, SONRA SORACAKSIN!". Bu çok tehlikeli bir durum! İnsanlar ne hale gelmiş, bir yerde kendi problemini kendisi kaba kuvvetle, yanında taşıdığı her türlü kesici aletlerle veya sopayla halledeceğini zannediyor. Bir olay olduğunda, önce selamlaşma, sonra; “sizin kendinizde bir şey var mı” diye sorup, trafik kaidelerine göre problemin çözümü aranmalıdır. İşte böyle kaba kuvvetle halledilmeye çalışılan problemler, işin içinden çıkılmaz duruma getiriyor. Problem içinde problemler yaratılıyor. Şunu sormadan geçemeyeceğim. Neden Avrupa'daki bütün devletlerde trafik kurallarına herkes riayet ederken, Türkiye'de herkes kendi mantığına göre hareket ediyor?