Otsu bir kültür bitkisi olan havuç yörelere göre gelinparmağı, pürçüklü, balkamış, deper otu, yerebatan, yer otu, yerekaçan, kızıl ot gibi değişik isimlerle anılmaktadır. Çok çeşitli yemekler ve kültürel mutfaklarda çok yönlü olarak kullanılır. Turuncu, mor, beyaz, sarı ve kırmızı gibi farklı renklerde yetişebilmektedir. Bünyesinde barındırdığı A, C, K vitaminleri, pantotenik asit, potasyum, folik asit, demir, bakır, magnezyum sayesinde havuç vitamin ve mineral bakımından oldukça zengindir. Havuç, karotenoidler gibi, bağışıklığı güçlendiren ve pek çok hastalığa karşı korunmamızı sağlayan antioksidanlar içerir. Vücutta A vitaminine dönüşen beta-karoten bunlardan en önemlisidir. Aynı zamanda yüksek bir su içeriğine sahiptir. Yüksek oranda lif içeriği ile yavaş sindirilen bir sebzedir ve mideden ayrılmasının uzun sürmesi sayesinde daha uzun süre tok hissettirir. * Kötü kolesterolü düşürür, iyi kolesterolü yükseltir. * Mide ülserine karşı koruyucudur. * Tansiyonu dengeler. * Vücuttaki asit alkali dengesini korur. * Kompleks karbonhidrat içeriği vücuda enerji verir * Alkali elementler içerdiği için kanı temizler. * Ağız bakterilerini temizleyerek diş sağlığını korur. * İçerdiği beta-karoten gözleri güneşten ve katarakt gibi göz sorunlarından korur. Birçok rahatsızlığa iyi gelmesi ve yemeklere verdiği lezzeti ile bilinen havuç sebzesinin ne kadar faydası olsa da her besinde olduğu gibi havucu da ölçülü tüketmek büyük önem taşımaktadır.